Żylaki i przewlekła niewydolność żylna

Przewlekła niewydolność żył kończyn dolnych należy do grupy chorób związanych z zaburzeniem odpływu krwi z kończyn. U osób zdrowych, obecne w żyłach zastawki powodują, że krew przepływa jedynie w kierunku do serca, odprowadzając ją z kończyn. Niewydolność żył i zastawek żylnych sprawiaja, że krew cofa się i prowadzi do powstawania nadciśnienia w układzie żylnym kończyn dolnych. Konsekwencją tych zmian są poszerzone, widoczne przez skórę żyły.

Zmiany obejmujące drobne żyły podskórne, o średnicy poniżej 1mm, nazywane są „pajączkami naczyniowymi”. Stanowią one głównie defekt kosmetyczny. Mogą one być jednak jednym z pierwszych objawów niewydolności żylnej, która w przyszłości rozwinie się w poważną chorobę żylną.

Duże, szerokie, poskręcane żyły, widoczne na udach lub/i podudziach nazywane są żylakami. Są one poważnym problemem zdrowotnym, któremu mogą towarzyszyć ból, obrzęk, uczucie ciężkości i pieczenia nóg. Opisywane dolegliwości i objawy są powodem, dla którego chorzy zgłaszają się do lekarza, szukając pomocy. Żylaki, jako podstawowy objaw niewydolności żylnej są wskazaniem do leczenia zabiegowego.

Nieleczone żylaki mogą doprowadzić do powikłań w postaci przewlekłych i trudnych w leczeniu owrzodzeń. Brunatne lub blade przebarwienia na podudziach są objawem zwiastującym możliwość powstania owrzodzenia. Jast to tzw. „ostatni dzwonek”, by zdecydować się na leczenie operacyjne.

O zabiegu

Skleroterapia to nieoperacyjna metoda leczenia żylaków, naczynek i poszerzeń żylnych. Żyły są nastrzykiwane środkiem obliterującym, który drażni ścianę wewnętrzną naczynia i uaktywnia procesy zapalne. Prowadzi to do zwłóknienia i trwałego zarośnięcia żyły. Kontrola USG minimalizuje ryzyko podania środka obliterującego poza światło naczynia i związane z tym powikłania.

Skleroterapia może być uzupełnieniem metod termicznych lub chirurgicznych, ale stosuje się ją również jako metodę samodzielną. Podawany lek prowadzi do uszkodzenia śródbłonka, wykrzepiania krwi, a w rezultacie do zwłóknienia naczynia.

Zabieg skleroterapii składa się z kilku lub kilkunastu wstrzyknięć leku do zmienionych naczyń żylnych. Natychmiast po nastrzykiwaniu zakładany jest opatrunek uciskowy. Dzięki temu ściany żyły zbliżają się do siebie. Utrzymanie ucisku przez dłuższy okres sprzyja unieruchomieniu przyściennej skrzepliny obficie przerastanej włóknikiem. Zabezpiecza to przed powikłaniami oraz zwiększa szanse powodzenia zabiegu.

​Po zabiegu

Wskazane jest używanie codziennie wyrobów uciskowych utrzymujących prawidłowy przepływ żylny i zapobiegających powstawaniu nowych zmian.

Dalszy proces gojenia doprowadza do całkowitego zarośnięcia światła żyły i do jej zwłóknienia. Zmiany poddawane zabiegom przestają być widoczne. Prawidłowe krążenie odbywa się poprzez głębiej położone, zdrowe naczynia żylne. Czas gojenia zależy od średnicy żyły, stopnia zaawansowania żylaków oraz indywidualnych właściwości organizmu.

 

Przeciwskazania do sklerotyzacji:

• Ciąża,
• Przebyta zakrzepica w układzie żył głębokich,
• Miażdżyca kończyn dolnych,
• Zbyt duże żylaki.